Sailmail 4 van Leanne

Leanne vertelde gisteren aan de telefoon al dat ze nog bezig was met het schrijven van haar sailmail. Duidelijk is dat zij de mail vanochtend nog heeft afgemaakt. Het face-timen is helaas niet meer gelukt, we kregen een kort sms'je "internet lukt niet". Naar later bleek waren ze met z'n 20-en tegelijk het plaatselijke internet cafe ingestormd en ja, dat trok de plaatselijk wifi-verbinding natuurlijk niet. Niet zo heel raar.

Hoi allemaal! Wat leuk dat iedereen uitkijkt naar mijn sailmail. Waarschijnlijk als jullie dit bericht ontvangen, zijn wij al in de Azoren aangekomen! Nu (18.30, jullie tijd) moeten we nog 40 mijl varen. Iedereen kijkt er naar uit om weer land te kunnen zien, in totaal zijn we nu namelijk al 20 dagen op zee, het wordt wel een keertje tijd. Ondertussen ben ik ook al door mijn voedselvoorraad heen, dat wordt dus flink inslaan in Horta. Als ik dan eindelijk weer een keer internet heb kan ik mijn blog lezen en ik ben ook heel benieuwd naar het krantenartikel! Bedank opa en oma heel erg van mij!! De mensen die nog nooit gezeild hebben voelen zich denk ik bijna hetzelfde als ik, want dit is heel anders zeilen dan dat ik gewend ben. Mijn zeilkleding heb ik al wel aangehad, maar dan in de avonden en niet overdag! Ze zijn lekker warm! Mijn laarzen heb ik ook al regelmatig aan! Bij het zwemmen hadden we een ladder vanaf de zijkant en dan moest je daar omhoog klimmen. Eerlijk gezegd heb ik pas heel weinig foto’s gemaakt. Maar er zijn genoeg mensen die filmpjes en foto’s maken met hun go-pro! We maken ook iedere week een weekoverzichtsfilmpje. Wat goed dat je bent begonnen met afvallen, hopelijk houd je dat ook vol! Doet papa ook mee? Doe iedereen de groetjes op Maartje’s verjaardag! En Maart alvast gefeliciteeeerd!! Met wachtlopen is het nu iets anders, nu moet je eens in de week van 10 tot 12 en een keer van 12 tot 2. Het valt best mee hoe vermoeiend dat is, de afgelopen paar keer heb ik daarvoor even geslapen. En als je wacht hebt mag je in de keuken, broodjes nutella halen en dat is voor ons echt heilig, omdat nutella schaars is, haha. Het verbaasd mij trouwens hoeveel vers eten we nog steeds hebben, en het is nog steeds heel lekker! Ik denk dat ik het eten zeker ga missen als ik weer NL ben. Afgelopen week waren we halverwege in afstand, dus was het tijd voor de Half Way Party, er was een pubquiz en iedereen was in groepjes verkleed, helaas hadden wij niet gewonnen, maar het was welk heel gezellig! Vorige week hebben we ook nog een MaiMai gevangen, die zijn helemaal geel van kleur en zodra je ze doodt verliezen ze hun kleur. Heel apart om te zien. Nadien, kok, had daar nog een lekkere pasta van gemaakt. Ook werd de kans steeds groter dat we walvissen zouden tegenkomen, daar staan de Azoren wel bekend voor. Dat was gelukkig ook zo, we zagen 2 keer een groep walvissen, we zagen vooral hun vinnen. En gister zagen we ook nog potvissen en toen konden we zijn hele rug zien! Het was echt heel groot! Ook zagen we gisteren dolfijnen, ze zwommen vlak bij de boot! Er waren al twee keer eerder dolfijnen gespot, maar de eerste keer was ik te laat boven en de andere keer bleek dat ze op 10 meter afstand zwommen van waar ik stond. Maar ik was bezig met de stage van de Fishermen, Ocean Cleanup, en we waren druk bezig met een prototype bouwen, dus die dolfijnen heb ik helaas ook gemist. Er waren ook nog twee mensen jarig afgelopen week, dus kregen we lekker taart enzo! Ik vond het heel leuk om jullie gebeld te hebben! Gisteravond zijn we rond 23 uur aan. Iedereen was heel enthousiast. Het was heel raar om weer bewoonde wereld te zien na 20 dagen op volle zee. Het aanleggen ging best prima, volgens mij. Toen we eenmaal aangemeerd waren, stonden de inklaar mannen al klaar. Dat was heel fijn, want we mochten na een uurtje al de wal op! Super gaaf al de tekeningen van alle boten die hier ooit hebben gelegen, we kwamen al de tekening van School at Sea tegen, helaas waren zij net voor ons weggegaan. Op het land gingen we meteen rennen en springen en even losgaan. Nadien had nog milkshakes voorbereid en er waren chips. Er kwamen meteen mensen van andere boten kijken naar die toch best wel grote boot. Ook ik kon hem eindelijk goed bekijken. Toen hebben we nog een beetje gehangen op de kade en gekletst, om half twee gingen we pas slapen, het was lekker rustig zonder dat heen en weer geschommel! Waarschijnlijk kan ik jullie vandaag face timen!Liefs, Leanne